سرطان قلب
سرطان قلب بسیار نادر است. این بیماری در اثر تومور قلبی مانند آنژیوسارکوم یا سرطان دیگری که به قلب شما گسترش می‌یابد، ایجاد می‌شود. سرطان می‌تواند از ریه‌ها، سینه‌ها یا کلیه‌ها یا حتی از طریق خون به قلب شما گسترش یابد. شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و جراحی، تومورهای قلبی را کوچک کرده یا از بین می‌برند، علائم را کاهش می‌دهند و ممکن است طول عمر شما را افزایش دهند.
سرطان قلب چیست؟
سرطان قلب زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های بیمار در قلب یا نزدیک آن به طور غیرقابل کنترلی رشد کنند. این سلول‌ها یک تومور را تشکیل می‌دهند. سرطان می‌تواند در قلب شما شروع شود (سرطان اولیه قلب) یا از جای دیگری به آنجا گسترش یابد (سرطان ثانویه قلب).
دکتر احسان کرباسی، متخصص درمان سرطان.
برای مشاوره و رزرو نوبت همین حالا با شماره 02188627420تماس بگیرید.
ممکن است فکر کرده باشید که سرطان نمی‌تواند قلب شما را تحت تأثیر قرار دهد. شاید مدتی طول کشیده باشد تا تشخیص سرطان درست را دریافت کنید. این به این دلیل است که سرطان قلب شایع نیست.
سرطان اولیه قلب بسیار نادر است. اما شایع‌ترین نوع آن در بزرگسالان، آنژیوسارکوم است، نوعی نادر از تومور بافت نرم بدخیم (سرطانی). سایر زیرگروه‌های تومورهای سرطانی سارکوم نیز می‌توانند در قلب و عروق بزرگ (آئورت و شریان‌های ریوی) رخ دهند.
سرطان قلب بیشتر زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های سرطانی از سرطان در یک اندام مجاور به قلب شما گسترش یابند. به عنوان مثال، سرطان ریه ممکن است به قلب شما گسترش یابد و باعث سرطان ثانویه قلب شود. سرطانی که گسترش می‌یابد، سرطان متاستاتیک نامیده می‌شود.
سرطان ثانویه قلب 30 تا 40 برابر بیشتر از سرطانی است که از قلب شروع می‌شود. سرطان متاستاتیک می‌تواند از سینه، مری، پوست، ریه‌ها و کلیه‌های شما به قلب شما گسترش یابد. همچنین می‌تواند از سرطان‌های غده تیموس (که در قفسه سینه شما قرار دارد) یا از خون (لوسمی) و سیستم لنفاوی (لنفوم) گسترش یابد.
سرطان قلب چقدر شایع است؟
سرطان اولیه قلب سالانه کمتر از 2 نفر از هر 100000 نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. تومورهای قلبی نادر هستند. تقریباً 9 مورد از 10 تومور اولیه قلب خوش‌خیم (غیر سرطانی) هستند.
چرا سرطان قلب نادر است؟
قلب شما حاوی بافت همبند و سلول‌های ماهیچه‌ای است که به سرعت خود را تجدید نمی‌کنند. این امر آنها را در برابر سرطانی شدن بسیار مقاوم می‌کند. سلول‌های سرطانی در بافت اپیتلیال با شدت بیشتری رشد و تکثیر می‌شوند. این نوع بافت تمایل دارد سریع‌تر تغییر کند و بنابراین بیشتر مستعد جهش (خطا در تکثیر) است که می‌تواند منجر به سرطان شود.
بافت اپیتلیال بیشتر اندام‌ها را می‌پوشاند. سینه‌ها نیز دارای این بافت هستند. به همین دلیل، سرطان بیشتر بافت‌های سینه و اندام‌هایی مانند روده بزرگ، پانکراس، ریه‌ها و پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
اولین علائم سرطان قلب چیست؟
نارسایی قلبی ناگهانی و غیرقابل توضیح، یکی از علائم اصلی سرطان قلب است. اگر تومور به یکی از حفره‌های قلب شما فشار وارد کند، ممکن است دچار تنگی نفس و خستگی شدید شوید. این همچنین می‌تواند در صورتی رخ دهد که تومور در قلب شما رشد کند و بر عملکرد صحیح دریچه تأثیر بگذارد.
سایر علائم سرطان قلب عبارتند از:
- آریتمی (ریتم غیر طبیعی قلب) یا ضربان قلب سریع.
- درد قفسه سینه.
- غش کردن.
- افیوژن پریکارد (مایع اضافی در اطراف قلب).
- کاهش وزن.
برخی از افراد تا زمانی که سرطان پیشرفت نکند، علائمی از سرطان قلب ندارند.
سرطان اولیه قلب می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن شما گسترش یابد. این سرطان بیشتر به سیستم عصبی شما، مانند نخاع یا مغز، گسترش می‌یابد. همچنین می‌تواند به ریه‌های شما منتقل شود. علائم سرطان قلبی که گسترش می‌یابد عبارتند از:
- کمردرد مزمن.
- گیجی یا مشکلات حافظه.
- سرفه خونی.
چه چیزی باعث سرطان قلب می‌شود؟
علت آنژیوسارکوم ناشناخته است، اگرچه قرار گرفتن در معرض اشعه و برخی سموم ممکن است نقش داشته باشد.
آنژیوسارکوم‌های قلب گاهی اوقات چندین عضو از یک خانواده بیولوژیکی را تحت تأثیر قرار می‌دهند. دانشمندان بر این باورند که برخی افراد به دلیل ژن‌هایشان بیشتر مستعد ابتلا به این سرطان اولیه قلب هستند، اما ما هنوز در حال یادگیری در مورد مبنای ژنتیکی بیشتر این سرطان‌ها هستیم.
علت ممکن است مربوط به جهش (تغییر) در ژنی به نام پروتئین محافظ تلومر 1 (POT1) باشد. والدینی که این جهش ژنی را دارند می‌توانند آن را به فرزندان بیولوژیکی خود منتقل کنند.
عکس سرطان قلب
عوامل خطر سرطان قلب چیست؟
هر کسی ممکن است به سرطان قلب مبتلا شود. این بیماری بیشتر مردان بین 30 تا 50 سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اما آنها فقط کمی بیشتر از زنان به این سرطان مبتلا می‌شوند. افرادی که سیگار می‌کشند یا ایدز دارند ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند، اما داده‌ها محدود است.
عوارض سرطان قلب چیست؟
سرطان قلب بر عملکرد قلب شما تأثیر می‌گذارد. این می‌تواند منجر به مشکلات بالقوه تهدید کننده زندگی شود. با وجود تومور قلبی، خطر ابتلا به حمله قلبی، سکته مغزی یا نارسایی شدید قلبی بیشتر است.
تکه‌های کوچک تومور قلبی می‌توانند جدا شده و از طریق جریان خون شما حرکت کنند. این قطعات می‌توانند در رگ خونی گیر کرده و باعث لخته شدن خون شوند. اگر به مغز شما برود می‌تواند منجر به سکته مغزی شود یا اگر به ریه‌های شما برود مشکلات تنفسی جدی (آمبولی ریه) ایجاد کند.
اگر سرطان در قلب نزدیک دریچه قلب باشد، می‌تواند کار دریچه را دشوار کند. این امر مانع از رفتن خون به جایی می‌شود که باید برود. سرطان قلب در نزدیکی سیستم هدایت قلب شما می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در ریتم قلب شما شود.
سرطان قلب می‌تواند پریکارد، کیسه‌ای که قلب شما را احاطه کرده است، را تحت تأثیر قرار دهد. التهاب (پریکاردیت) می‌تواند ایجاد شود. ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است نیاز به استفاده از یک کاتتر (لوله بلند و نازک) برای تخلیه مایع اضافی و کاهش فشار بر قلب شما داشته باشد. این روش پریکاردیوسنتز نام دارد. ارائه‌دهنده ممکن است سلول‌های موجود در مایع را برای تجزیه و تحلیل تشخیصی بفرستد.
سرطان قلب چگونه تشخیص داده می‌شود؟
از آنجایی که سرطان قلب بسیار نادر است، ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی ممکن است علت مشکلات قلبی را اشتباه تشخیص دهند. در افراد مبتلا به سرطان قلب، ارائه‌دهندگان اغلب تومور را در حین جستجوی علت مشکلات قلبی پیدا می‌کنند. ممکن است یک یا چند مورد از این آزمایش‌ها را انجام دهید:
- شمارش کامل خون (CBC).
- عکسبرداری از قفسه سینه با اشعه ایکس.
- سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری) یا ام آر آی (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی).
- اکوکاردیوگرام.
- الکتروکاردیوگرام (EKG).
- آنژیوگرافی عروق کرونر و کاتتریزاسیون قلبی.
- آنژیوگرام توموگرافی کامپیوتری عروق کرونر (CTA).
آزمایش سرطان قلب
- معاینه فیزیکی و شرح حال
- اکوکاردیوگرافی (ترانس توراسیک و از راه مری)
- سی‌تی اسکن (CT scan)
- ام‌آر‌آی قلب (MRI)
- پت اسکن (PET scan)
- آنژیوگرافی عروق کرونر
- توموگرافی کامپیوتری آنژیوگرام عروق کرونر (CTA)
- آزمایش خون (CBC، بیوشیمی، احتمالاً تومور مارکرها غیر اختصاصی)
- بیوپسی (از طریق کاتتر، جراحی، یا پریکاردیوسنتز)
- الکتروکاردیوگرام (EKG/ECG)
درمان سرطان قلب
درمان سرطان قلب به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
- نوع سرطان: آیا سرطان اولیه قلب است (بسیار نادر) یا متاستاز از سرطان دیگری است؟ نوع سلول‌های سرطانی (مثلاً آنژیوسارکوم، لنفوم) چیست؟
- اندازه و محل تومور: تومور چقدر بزرگ است؟ در کدام قسمت قلب قرار دارد؟ آیا به بافت‌ها یا اندام‌های مجاور گسترش یافته است؟
- مرحله سرطان: سرطان در چه مرحله‌ای است؟ آیا فقط در قلب است یا به غدد لنفاوی یا سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته است؟
- وضعیت کلی سلامت بیمار: آیا بیمار بیماری‌های زمینه‌ای دیگری دارد؟ سن بیمار چقدر است؟ آیا بیمار می‌تواند درمان‌های تهاجمی را تحمل کند؟
- اهداف درمانی: آیا هدف درمان، معالجه کامل است یا کنترل بیماری و تسکین علائم؟
روش‌های اصلی درمان سرطان قلب:
جراحی سرطان قلب:
برداشتن کامل تومور (در صورت امکان) و حاشیه ای از بافت سالم اطراف آن. جراحی اصلی‌ترین گزینه درمانی برای تومورهای اولیه قلب است که قابل برداشت باشند (یعنی به سایر قسمت‌های بدن گسترش نیافته باشند و موقعیت آنها اجازه جراحی سرطان ایمن را بدهد). انواع:
- رزکسیون (برداشتن) تومور: برداشتن تومور و بخشی از بافت سالم اطراف آن.
- اتو-ترانسپلنتیشن (پیوند خودبخودی): در این روش پیچیده، قلب بیمار برداشته می‌شود، تومور خارج می‌شود و سپس قلب دوباره پیوند زده می‌شود.
- پیوند قلب: در موارد نادر، اگر تومور غیرقابل برداشت باشد و بیمار شرایط لازم را داشته باشد، ممکن است پیوند قلب در نظر گرفته شود.
- محدودیت‌ها: جراحی قلب باز یک عمل جراحی بزرگ است و ممکن است برای همه بیماران مناسب نباشد. همچنین، اگر تومور به طور کامل برداشته نشود، احتمال عود زیاد است.
شیمی درمانی سرطان قلب:
هدف شیمی درمانی کشتن سلول‌های سرطانی یا متوقف کردن رشد آنها و کاربرد شیمی درمانی ممکن است به عنوان درمان اصلی (برای سرطان‌های غیرقابل جراحی یا متاستاتیک)، درمان کمکی (بعد از جراحی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی‌مانده) یا درمان تسکینی (برای کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی) استفاده شود.
داروها: داروهای شیمی‌درمانی مختلفی ممکن است استفاده شوند، بسته به نوع سرطان و وضعیت بیمار.
عوارض جانبی: شیمی‌درمانی می‌تواند عوارض جانبی زیادی داشته باشد، از جمله تهوع، استفراغ، ریزش مو، خستگی، کاهش اشتها، و افزایش خطر عفونت.
پرتو درمانی سرطان قلب:
هدفپرتودرمانی استفاده از اشعه پرانرژی برای کشتن سلول‌های سرطانی یا کوچک کردن تومور و کاربرد پرتو درمانی ممکن است به عنوان درمان اصلی (برای تومورهای غیرقابل جراحی)، درمان کمکی (بعد از جراحی یا شیمی‌درمانی) یا درمان تسکینی استفاده شود.
- پرتو درمانی خارجی (External Beam Radiotherapy – EBRT): اشعه از دستگاهی خارج از بدن به سمت تومور تابانده می‌شود.
- براکی تراپی (Brachytherapy): در موارد نادر، ممکن است منابع رادیواکتیو به طور موقت در نزدیکی تومور قرار داده شوند.
- عوارض جانبی: پرتودرمانی می‌تواند باعث خستگی، واکنش‌های پوستی، مشکلات بلع، و در درازمدت، آسیب به قلب یا ریه‌ها شود.
درمان هدفمند سرطان قلب (Targeted Therapy):
هدف: هدف قرار دادن مولکول‌ها یا مسیرهای خاصی که در رشد و بقای سلول‌های سرطانی نقش دارند.
کاربرد: درمان هدفمند ممکن است برای برخی از انواع سرطان قلب، به ویژه اگر جهش‌های ژنی خاصی وجود داشته باشد، استفاده شود.
مثال‌ها: داروهایی مانند سِتُوکسی‌مَب (Cetuximab) و لاروترکتینیب (Larotrectinib) ممکن است در موارد خاصی استفاده شوند.
ایمونوتراپی سرطان قلب (Immunotherapy):
هدف: تقویت سیستم ایمنی بدن برای شناسایی و حمله به سلول‌های سرطانی.
کاربرد: ایمونوتراپی ممکن است برای برخی از انواع سرطان قلب، به ویژه اگر سرطان به درمان‌های دیگر پاسخ نداده باشد، استفاده شود.
مثال ها: داروهایی مانند پمبرولیزوماب (Pembrolizumab) و نیولوماب (Nivolumab).
درمان‌های تسکینی سرطان قلب (Palliative Care):
هدف: کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار، صرف نظر از مرحله سرطان یا نوع درمان.
شامل: کنترل درد، مدیریت مشکلات تنفسی، تغذیه مناسب، حمایت روانی و اجتماعی.
سرطان قلب چگونه درمان می‌شود؟
شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی (یا ترکیبی از هر دو) گاهی اوقات می‌تواند تومور قلبی را کوچک کرده و علائم را تسکین دهد. اگر سرطان دیگری به قلب شما گسترش یابد، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما آن سرطان اولیه را درمان می‌کند.
سایر درمان‌ها به محل و اندازه تومور و همچنین عواملی مانند سلامت کلی و سن شما بستگی دارد. جراحی برای برداشتن تومور ممکن است یک گزینه باشد. اگر جراح بتواند تومور را به طور کامل بردارد، این می‌تواند طول عمر شما را افزایش دهد. این عمل‌ها می‌توانند بسیار پیچیده باشند. بهتر است آنها را در یک مرکز تخصصی انجام دهید. در برخی موارد، جراحان قلب شما را برمی‌دارند، روی آن عمل می‌کنند و سپس آن را دوباره در جای خود قرار می‌دهند. این یک اتو-ترانسپلنتیشن (پیوند خودبخودی) است. دستگاهی خون شما را در طول این جراحی پمپ می‌کند، مانند برخی دیگر از جراحی‌های قلب.
پیوند قلب یا قلب مصنوعی در برخی موارد گزینه‌هایی هستند.
همچنین ممکن است بتوانید به یک کارآزمایی بالینی بپیوندید تا درمان‌های جدید امیدوارکننده را که هنوز در حال توسعه هستند، امتحان کنید. محققان همچنان به دنبال راه‌های بهتری برای تشخیص زودهنگام این بیماری، اصلاح درمان‌های فعلی و یافتن درمان‌های جدید هستند.
آیا سرطان قلب قابل درمان است؟
در حال حاضر، درمان قطعی برای سرطان اولیه قلب وجود ندارد. اما درمان‌هایی مانند جراحی، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی می‌توانند به کنترل بیماری، کاهش علائم، افزایش طول عمر و بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک کنند. اگر سرطان از جای دیگری به قلب متاستاز داده باشد (سرطان ثانویه قلب)، درمان بر روی سرطان اولیه متمرکز خواهد بود.
عوارض جانبی درمان سرطان قلب
عوارض یا عوارض جانبی شایع‌ترین درمان‌های سرطان قلب ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تهوع و استفراغ.
- خستگی.
- نارسایی قلبی.
- خون ریزی.
- لخته شدن خون.
- عفونت‌ها.
آیا سرطان قلب کشنده است
بله، سرطان قلب، چه اولیه و چه ثانویه، می‌تواند کشنده باشد. سرطان اولیه قلب بسیار نادر است، اما پیش‌آگهی (چشم‌انداز) خوبی ندارد. سرطان ثانویه قلب (متاستاز از سرطان دیگر) شایع‌تر است و پیش‌آگهی آن به نوع و مرحله سرطان اولیه بستگی دارد، اما به طور کلی، متاستاز به قلب نشان‌دهنده پیشرفت بیماری و کاهش امید به زندگی است.
طول عمر بیماران سرطان قلب
طول عمر بیماران مبتلا به سرطان قلب به طور کلی کوتاه است و به عوامل متعددی از جمله نوع سرطان (اولیه یا ثانویه)، مرحله بیماری، اندازه و محل تومور، وضعیت سلامت عمومی بیمار و پاسخ به درمان بستگی دارد. سرطان اولیه قلب، به ویژه نوع آنژیوسارکوم، بسیار تهاجمی است و میانگین بقا بدون جراحی حدود چند ماه است، اما با جراحی ممکن است به بیش از یک سال برسد. در سرطان ثانویه قلب، طول عمر به شدت به نوع و مرحله سرطان اولیه بستگی دارد، اما متاستاز به قلب معمولاً پیش‌آگهی را بدتر می‌کند. به طور کلی، نمی‌توان عدد دقیقی برای طول عمر این بیماران ارائه داد و پیش‌آگهی توسط پزشک و با در نظر گرفتن جمیع شرایط بیمار تخمین زده می‌شود.
اگر سرطان قلب داشته باشم چه انتظاری می‌توانم داشته باشم؟
درمان سرطان قلب دشوار است. پس از درمان، اغلب عود می‌کند (بازمی‌گردد) و ممکن است به سایر قسمت‌های بدن شما گسترش یابد.
میانگین امید به زندگی پس از تشخیص سرطان قلب بدون درمان جراحی حدود شش ماه است. افراد می‌توانند بیش از یک سال در صورت امکان جراحی زندگی کنند. در برخی موارد، افراد ممکن است چندین سال پس از برداشتن کامل (رزکسیون) تومور زنده بمانند.
برای تومورهای اولیه قلب، میزان بقای سرطان قلب برای سال اول 50٪ است، سپس برای سال سوم به 24٪ و برای سال پنجم به 19٪ کاهش می‌یابد. سرطان ثانویه قلب نیز پیش‌آگهی (چشم‌انداز) ضعیفی دارد.
چه زمانی باید به پزشک برای سرطان قلب به مراجعه کنم؟
اگر موارد زیر را تجربه کردید، باید با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود تماس بگیرید:
- تغییر در ضربان قلب یا ریتم قلب.
- درد قفسه سینه یا تنگی نفس.
- کمردرد مزمن.
- گیجی یا مشکلات حافظه.
- سرفه خونی.
- سرگیجه یا غش.
چه سوالاتی باید از پزشک خود درباره سرطان قلب بپرسم؟
ممکن است بخواهید از ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود بپرسید:
- نوع سرطان قلب من چیست؟
- چه درمان‌هایی می‌توانند کمک کنند؟
- چگونه می‌توانم عوارض جانبی درمان را مدیریت کنم؟
- آیا باید مراقب علائم عوارض باشم؟
سوالات متداول
سرطان قلب یک بیماری بسیار نادر است که در آن سلول‌های بدخیم (سرطانی) در بافت‌های قلب تشکیل می‌شوند. این سرطان می‌تواند اولیه باشد (از خود قلب منشأ بگیرد) یا ثانویه باشد (از سرطان در بخش دیگری از بدن به قلب گسترش یابد).
خیر، سرطان اولیه قلب بسیار نادر است. اکثر تومورهایی که در قلب یافت می‌شوند، خوش‌خیم هستند (غیر سرطانی). سرطان ثانویه قلب (گسترش سرطان از سایر نقاط بدن به قلب) شایع‌تر است، اما همچنان در مقایسه با سرطان‌های دیگر نادر محسوب می‌شود.
سلول‌های قلب (سلول‌های عضلانی و بافت همبند) به ندرت تقسیم می‌شوند و تجدید می‌شوند، و این امر آنها را در برابر سرطانی شدن مقاوم می‌کند. سرطان بیشتر در بافت‌هایی که سلول‌های آنها به سرعت تقسیم و تکثیر می‌شوند (مانند بافت پوششی) رخ می‌دهد.
علائم سرطان قلب می‌تواند مبهم باشد و شبیه به سایر بیماری‌های قلبی باشد. برخی از علائم شایع عبارتند از:
- نارسایی قلبی ناگهانی و بدون علت مشخص
علت دقیق سرطان اولیه قلب ناشناخته است. در مورد آنژیوسارکوم (شایع‌ترین نوع سرطان اولیه قلب)، قرار گرفتن در معرض اشعه و برخی سموم *ممکن است* نقش داشته باشند. همچنین، جهش در ژن‌هایی مانند POT1 می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد. سرطان ثانویه قلب ناشی از گسترش سرطان از سایر نقاط بدن (مانند ریه، سینه، مری، کلیه، خون یا سیستم لنفاوی) است.
هر کسی ممکن است به سرطان قلب مبتلا شود، اما این بیماری بسیار نادر است. به نظر می‌رسد مردان بین 30 تا 50 سال کمی بیشتر در معرض خطر ابتلا به آنژیوسارکوم قلب هستند. افرادی که سابقه پرتودرمانی در ناحیه قفسه سینه دارند یا در معرض مواد شیمیایی خاصی قرار گرفته‌اند، ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند. همچنین، افرادی که سابقه خانوادگی آنژیوسارکوم دارند، ممکن است به دلیل جهش‌های ژنی ارثی، بیشتر مستعد ابتلا باشند.
به دلیل نادر بودن سرطان قلب، تشخیص آن می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. پزشکان معمولاً پس از بررسی علائم بیمار و رد سایر علل احتمالی، به سرطان قلب مشکوک می‌شوند. آزمایش‌های تشخیصی می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- معاینه فیزیکی
درمان سرطان قلب به نوع، اندازه و محل تومور، گسترش آن به سایر قسمت‌های بدن، وضعیت کلی سلامت بیمار و ترجیحات او بستگی دارد. گزینه‌های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- جراحی (برای برداشتن کامل تومور، اگر امکان‌پذیر باشد)
در حال حاضر، درمان قطعی برای سرطان قلب وجود *ندارد*. اما درمان می‌تواند به کنترل بیماری، کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک کند. در مواردی که تومور به طور کامل با جراحی برداشته شود، شانس بیشتری برای بقای طولانی‌مدت وجود دارد.
پیش‌آگهی سرطان قلب به طور کلی ضعیف است، به ویژه برای سرطان ثانویه قلب. میانگین بقا بدون جراحی حدود شش ماه است. با جراحی، این مدت می‌تواند به بیش از یک سال افزایش یابد. در برخی موارد، افراد پس از برداشتن کامل تومور، چندین سال زنده می‌مانند. میزان بقای 5 ساله برای تومورهای اولیه قلب حدود 19 درصد است.
- نوع سرطان قلب من چیست؟
