سرطان پوست چیست؟
سرطان پوست شایع‌ترین نوع سرطان در انسان است. این سرطان از سلول‌های پوستی ایجاد میشود که در معرض اشعه ماورا بنفش (UV) قرار گرفته‌اند. اشعه ماورا بنفش از نور خورشید و همچنین از دستگاه‌های برنزه‌کننده مصنوعی هستند.
سرطان پوست یک بیماری است که شامل رشد سلول های غیر طبیعی در بافت های پوست شما می شود. به طور معمول، زمانی که سلول های پوست پیر می شوند و می میرند، سلول های جدید برای جایگزینی آنها تشکیل می شوند. وقتی این فرآیند خوب کار نکند مانند پس از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) خورشید سلول ها سریعتر رشد می کنند. این سلول‌ها ممکن است غیرسرطانی (خوش‌خیم) باشند، که پخش نمی‌شوند یا آسیبی نمی‌زنند. یا ممکن است سرطانی باشند.
اگر سرطان پوست زود تشخیص داده نشود، می تواند به بافت مجاور یا سایر نواحی بدن شما سرایت کند. خوشبختانه، اگر سرطان پوست در مراحل اولیه شناسایی شود آنها درمان می شوند.
انواع سرطان پوست
سه نوع اصلی سرطان پوست وجود دارد:
کارسینوم سلول بازال، که در سلول های پایه شما در قسمت پایین اپیدرم (لایه بیرونی پوست شما) تشکیل می شود.
کارسینوم سلول سنگفرشی، که در سلول های سنگفرشی شما در لایه بیرونی پوست شما شکل می گیرد.
ملانوما که در سلول هایی به نام ملانوسیت تشکیل می شود. ملانوسیت ها ملانین تولید می کنند، رنگدانه قهوه ای که به پوست شما رنگ می دهد و در برابر برخی از اشعه های مضر UV خورشید محافظت می کند. این جدی ترین نوع سرطان پوست است زیرا می تواند به سایر نواحی بدن شما سرایت کند.
انواع دیگر سرطان پوست عبارتند از:
سارکوم کاپوزی
کارسینوم سلول مرکل
کارسینوم غدد سباسه
درماتوفیبروسارکوم پروتوبرانس
سرطان پوست چقدر شایع است؟
سرطان پوست شایع ترین سرطانی است که در واقع، از هر 5 نفر یک نفر در مقطعی از زندگی خود به سرطان پوست مبتلا می شود.
علائم و علل سرطان پوست
داشتن چشم های روشن، رنگ پوست، خال های زیاد، زیاد ماندن در آفتاب، برنزه شدن، سابقه خانوادگی آفتاب سوختگی از علل های سرطان پوست هستند.
علائم و نشانه های سرطان پوست چیست؟
شایع ترین علامت هشدار دهنده سرطان پوست، تغییر رنگ روی پوست و یا معمولاً یک لکه یا یک تکه گوشت اضافه کوچک یا یک خال است. علائم سرطان پوست عبارتند از:
خال جدید یا خالی که اندازه، شکل یا رنگ آن تغییر می کند یا خونریزی می کند.
برآمدگی مرواریدی یا مومی شکل روی صورت، گوش یا گردن شما.
لکه یا برآمدگی صاف، صورتی/قرمز یا قهوه ای رنگ.
نواحی روی پوست شما که شبیه جای زخم هستند.
زخم هایی که پوسته پوسته به نظر می رسند، در وسط فرورفتگی دارند یا اغلب خونریزی می کنند.
زخم یا زخمی که خوب نمی شود، یا خوب می شود اما دوباره عود می کند.
ضایعه ای خشن و پوسته پوسته که ممکن است خارش داشته باشد، خونریزی کند و پوسته پوسته شود.
سرطان پوست چه شکلی است؟
سرطان پوست بسته به نوع سرطان پوست شما متفاوت به نظر می رسد. فکر کردن به قانون ABCDE به شما می گوید که چه علائمی را باید رعایت کنید:
عدم تقارن: شکل نامنظم.
حاشیه: لبه های تار یا نامنظم.
رنگ: خال با بیش از یک رنگ.
قطر: بزرگتر از مداد پاک کن (6 میلی متر).
تکامل: بزرگ شدن، تغییر شکل، رنگ یا اندازه. (این مهمترین علامت است.)
اگر نگران یک خال یا ضایعه پوستی دیگر هستید حتما باید توسط یک متخصص ویزیت شوید آنها پوست شما را بررسی می کنند و ممکن است از شما بخواهند که به یک متخصص پوست مراجعه کنید و ضایعه را بیشتر ارزیابی کنند.
عکس سرطان پوست
چه چیزی باعث سرطان پوست میشود؟
علت اصلی سرطان پوست قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید است، به خصوص زمانی که دچار آفتاب سوختگی و تاول می شوید. اشعه ماوراء بنفش خورشید به DNA پوست شما آسیب می رساند و باعث تشکیل سلول های غیر طبیعی می شود. این سلول‌های غیرطبیعی به‌سرعت به شکلی نامرتب تقسیم می‌شوند و توده‌ای از سلول‌های سرطانی را تشکیل میدهند.
عوامل خطر سرطان پوست چیست؟
همه افراد بدون توجه به نژاد و جنس ممکن است به سرطان پوست مبتلا شوند. اما برخی از گروه ها آن را بیشتر از دیگران دریافت می کنند. قبل از سن 50 سالگی، سرطان پوست در زنان شایع تر است. با این حال، پس از 50 سالگی، در مردان شایع تر است. در افراد سفیدپوست تقریباً 30 برابر بیشتر از سیاهپوستان است. متأسفانه، سرطان پوست اغلب در مراحل بعدی برای افرادی با رنگ پوست تیره‌تر تشخیص داده میشود. این امر درمان را دشوارتر می کند.
اگرچه هر کسی ممکن است به سرطان پوست مبتلا شود، اما این افراد بیشتر در معرض سرطان پوست قرار دارند:
به راحتی آفتاب سوخته شوید یا سابقه آفتاب سوختگی داشته باشید.
در آب و هوای آفتابی زندگی کنید.
برنزه کنید یا از تخت های برنزه استفاده کنید.
دارای چشم های رنگ روشن، موهای بلوند یا قرمز و پوست روشن یا کک و مک باشد.
خال های زیاد یا خال هایی با شکل نامنظم داشته باشید.
دارای کراتوز اکتینیک (توده های پیش سرطانی پوست که لکه های خشن، پوسته پوسته و صورتی تیره تا قهوه ای هستند).
سابقه خانوادگی سرطان پوست داشته باشید.
پیوند عضو داشته اند.
داروهایی مصرف کنید که سیستم ایمنی شما را سرکوب یا تضعیف می کنند.
برای درمان بیماری های پوستی مانند اگزما یا پسوریازیس در معرض نور UV درمانی قرار گرفته اند.
تشخیص و آزمایشات سرطان پوست
سرطان پوست چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص سرطان پوست معمولاً با معاینه فیزیکی توسط پزشک انجام می شود. پزشک به دنبال علائمی مانند زخم های پوستی که بهبود نمی یابند، لکه های پوستی جدید یا تغییر شکل یافته، یا زخم های پوستی که خونریزی یا خارش می کنند، خواهد بود.
اگر پزشک به سرطان پوست مشکوک شود، ممکن است آزمایشات دیگری را برای تأیید تشخیص انجام دهد. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- بیوپسی: در بیوپسی، یک نمونه از بافت برداشته می شود و برای بررسی زیر میکروسکوپ به آزمایشگاه ارسال می شود. این آزمایش قطعی ترین روش برای تشخیص سرطان پوست است.
- آزمایشات تصویربرداری: آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سی تی اسکن، یا ام آر آی می توانند برای بررسی گسترش سرطان به سایر قسمت های بدن استفاده شوند.
چه آزمایشاتی برای تشخیص سرطان پوست انجام خواهد شد؟
در اینجا برخی از آزمایشات دیگری که ممکن است برای تشخیص سرطان پوست انجام شوند آورده شده است:
- آزمایش خون: آزمایش خون می تواند برای بررسی وجود پروتئین های خاصی که ممکن است با سرطان پوست مرتبط باشند، استفاده شود.
- آزمایش پوست: آزمایش پوست می تواند برای بررسی وجود سلول های سرطانی در پوست استفاده شود.
- آزمایشات ژنتیکی: آزمایشات ژنتیکی می توانند برای بررسی وجود جهش های ژنی که ممکن است با سرطان پوست مرتبط باشند، استفاده شوند.
تشخیص زودهنگام سرطان پوست بسیار مهم است. تشخیص زودهنگام می تواند به درمان موفقیت آمیز سرطان پوست کمک کند.
اگر پزشک شما مشکوک به سرطان پوست باشد، ممکن است بیوپسی انجام دهد. در بیوپسی، نمونه‌ای از بافت برداشته میشود و به آزمایشگاه فرستاده میشود، جایی که آسیب‌شناس آن را زیر میکروسکوپ بررسی می‌کند. متخصص پوست به شما می گوید که آیا ضایعه پوستی شما سرطان پوست است، نوع شما چیست و درباره گزینه های درمانی صحبت خواهد کرد.
مراحل سرطان پوست چیست؟
مراحل سرطان به شما می گوید که چه مقدار سرطان در بدن شما وجود دارد. مراحل سرطان پوست از مرحله 0 تا مرحله IV متغیر است. به طور کلی، هر چه این تعداد بیشتر باشد، سرطان بیشتر گسترش یافته و درمان آن دشوارتر است. اما مرحله بندی ملانوم با سرطان های پوست غیر ملانوما که از سلول های پایه یا سنگفرشی شما شروع می شود، متفاوت است.
مرحله بندی ملانوما سرطان پوست
مرحله 0 (ملانوم در محل): ملانوما فقط در لایه بالایی پوست شما قرار دارد.
مرحله اول: ملانوما کم خطر است و شواهدی مبنی بر گسترش آن وجود ندارد. به طور کلی با جراحی قابل درمان است.
مرحله دوم: دارای برخی ویژگی‌ها است که نشان می‌دهد احتمال بازگشت (عود) وجود دارد، اما هیچ مدرکی مبنی بر گسترش وجود ندارد.
مرحله III: ملانوم به غدد لنفاوی مجاور یا پوست مجاور گسترش یافته است.
مرحله چهارم: ملانوم به غدد لنفاوی دورتر یا پوست گسترش یافته یا به اندام های داخلی گسترش یافته است.
مرحله بندی غیر ملانوما سرطان پوست
مرحله 0: سرطان فقط در لایه بالایی پوست شما وجود دارد.
مرحله I (1): سرطان در لایه های بالایی و میانی پوست شما قرار دارد.
مرحله دوم (2): سرطان در لایه های بالایی و میانی پوست شما قرار دارد و برای هدف قرار دادن اعصاب یا لایه های عمیق تر پوست حرکت می کند.
مرحله III (3): سرطان فراتر از پوست شما به غدد لنفاوی شما گسترش یافته است.
مرحله IIIV (4): سرطان به سایر قسمت‌های بدن و اندام‌های شما مانند کبد، ریه یا مغز گسترش یافته است.
سرطان پوست چگونه درمان می شود؟
درمان بستگی به مرحله سرطان دارد. گاهی اوقات، بیوپسی به تنهایی می تواند تمام بافت سرطانی را حذف کند، اگر کوچک و محدود به سطح پوست شما باشد. سایر درمان‌های رایج سرطان پوست که به تنهایی یا ترکیبی استفاده می‌شوند. ما در این مقاله راه های درمان سرطان پوست را کامل توضیح خواهیم داد.
انواع درمان سرطان پوست
پرتودرمانی سرطان پوست
پرتودرمانی نوعی درمان سرطان است که از پرتوهای انرژی بالا برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتودرمانی سرطان پوست می تواند برای درمان انواع مختلفی از سرطان پوست، از جمله کارسینوم سلول بازال، کارسینوم سلول سنگفرشی، و ملانوما استفاده شود.
پرتودرمانی سرطان پوست معمولاً به صورت بیرونی انجام می شود. در این روش، دستگاهی که پرتوها را تولید می کند، خارج از بدن بیمار قرار می گیرد. پرتوها از طریق پوست به تومور هدایت می شوند.
پرتودرمانی سرطان پوست همچنین می تواند به صورت داخلی انجام شود. در این روش، یک منبع پرتوها در داخل بدن بیمار قرار می گیرد.
پرتودرمانی سرطان پوست می تواند برای برخی از بیماران مبتلا به سرطان پوست بسیار موثر باشد. مطالعات نشان داده اند که پرتودرمانی می تواند شانس زنده ماندن بیماران مبتلا به ملانوما را به طور قابل توجهی بهبود بخشد.
انکولوژیست پرتوی شما از اشعه (پرتوهای قوی انرژی) برای کشتن سلول های سرطانی یا جلوگیری از رشد و تقسیم آنها استفاده می کند.
لینک مفید: پرتو درمانی چیست؟
عوارض پرتودرمانی سرطان پوست
با این حال، پرتودرمانی سرطان پوست می تواند عوارض جانبی جدی نیز داشته باشد، از جمله:
- خستگی
- سوزش
- قرمزی
- تورم
- درد
- زخم
- افتادگی پوست
- تغییر رنگ پوست
شیمی درمانی سرطان پوست
شیمی درمانی نوعی درمان سرطان است که از داروهای شیمیایی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. شیمی درمانی سرطان پوست می تواند برای درمان انواع مختلفی از سرطان پوست، از جمله کارسینوم سلول بازال، کارسینوم سلول سنگفرشی، و ملانوما استفاده شود.
شیمی درمانی سرطان پوست معمولاً به صورت تزریق وریدی یا خوراکی انجام می شود. دوره درمان شیمی درمانی سرطان پوست معمولاً چند هفته یا چند ماه است.
شیمی درمانی سرطان پوست می تواند برای برخی از بیماران مبتلا به سرطان پوست بسیار موثر باشد. مطالعات نشان داده اند که شیمی درمانی می تواند شانس زنده ماندن بیماران مبتلا به ملانوما را به طور قابل توجهی بهبود بخشد.
متخصص پوست یا انکولوژیست شما از داروها برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند. داروهای ضد سرطان را می‌توان مستقیماً روی پوست (شیمی‌درمانی موضعی) استفاده کرد، اگر محدود به لایه بالایی پوست شما باشد یا از طریق قرص‌ها یا تزریق IV در صورتی که سرطان به سایر قسمت‌های بدن شما گسترش یافته باشد، ارائه شود.
عوارض شیمی درمانی سرطان پوست
با این حال، شیمی درمانی سرطان پوست می تواند عوارض جانبی جدی نیز داشته باشد، از جمله:
- خستگی
- اسهال
- تهوع
- استفراغ
- کاهش اشتها
- درد عضلانی
- سردرد
- بثورات پوستی
- عفونت
- مشکلات خونی
- مشکلات کلیوی
- مشکلات کبدی
جراحی سرطان پوست
عوارض جراحی سرطان پوست
جراحی یکی از رایج ترین روش های درمان سرطان پوست است. این روش می تواند برای برداشتن انواع مختلف سرطان پوست، از جمله کارسینوم سلول بازال، کارسینوم سلول سنگفرشی، و ملانوما استفاده شود.
روش های مختلفی برای جراحی سرطان پوست وجود دارد، از جمله:
- اکسیزیون: در این روش، جراح تومور و حاشیه ای از بافت سالم اطراف آن را برداشته می شود.
- جراحی Mohs: این روش یک روش خاص از جراحی است که برای برداشتن ملانوما استفاده می شود. در این روش، جراح به آرامی تومور را لایه به لایه برداشته و هر لایه را زیر میکروسکوپ بررسی می کند تا مطمئن شود که تمام سلول های سرطانی برداشته شده اند.
- جراحی کرایوژنیک: در این روش، جراح از نیتروژن مایع برای یخ زدن و تخریب تومور استفاده می کند.
- جراحی الکتروسرجری: در این روش، جراح از جریان الکتریکی برای برش و تخریب تومور استفاده می کند.
- جراحی لیزر: در این روش، جراح از لیزر برای برداشتن تومور استفاده می کند.
روش جراحی سرطان پوست که برای بیمار انتخاب می شود به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله نوع سرطان پوست، اندازه تومور، و محل تومور.
متخصص پوست شما تومور و برخی از پوست سالم اطراف را برمی دارد تا مطمئن شود که تمام سرطان از بین رفته است.
در جراحی Mohs که نوعی جراحی است متخصص پوست شما فقط بافت های بیمار را برمی دارد و تا حد امکان بافت طبیعی اطراف را ذخیره می کند. پزشکان از این برای درمان سرطان های سلول پایه و سلول سنگفرشی و گاهی اوقات سایر سرطان های پوستی که در نزدیکی نواحی حساس یا مهم زیبایی مانند پلک ها، گوش ها، لب ها، پیشانی، پوست سر، انگشتان دست یا ناحیه تناسلی ایجاد می شوند، استفاده می کنند.
عوارض جانبی جراحی سرطان پوست می تواند شامل موارد زیر باشد:
- درد
- خونریزی
- عفونت
- اسکار
در بیشتر موارد، عوارض جانبی جراحی سرطان پوست خفیف هستند و به سرعت برطرف می شوند.
جراحی سرطان پوست می تواند برای برخی از بیماران مبتلا به سرطان پوست بسیار موثر باشد. مطالعات نشان داده اند که جراحی می تواند شانس زنده ماندن بیماران مبتلا به سرطان پوست را به طور قابل توجهی بهبود بخشد.
ایمونوتراپی سرطان پوست
ایمونوتراپی نوعی درمان سرطان است که به سیستم ایمنی بدن کمک می کند تا با سرطان مقابله کند. ایمونوتراپی سرطان پوست می تواند برای درمان انواع مختلفی از سرطان پوست، از جمله کارسینوم سلول بازال، کارسینوم سلول سنگفرشی، و ملانوما استفاده شود.
ایمونوتراپی سرطان پوست به دو روش اصلی انجام می شود:
- ایمونوتراپی فعال کننده: ایمونوتراپی فعال کننده به سیستم ایمنی بدن کمک می کند تا سلول های سرطانی را شناسایی و از بین ببرد.
- ایمونوتراپی مهارکننده: ایمونوتراپی مهارکننده از سیستم ایمنی بدن جلوگیری می کند که به سلول های سرطانی کمک کند.
عوارض ایمونوتراپی سرطان پوست
عوارض جانبی ایمونوتراپی سرطان پوست می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خستگی
- اسهال
- تهوع
- استفراغ
- کاهش اشتها
- درد عضلانی
- سردرد
- بثورات پوستی
- عفونت
ایمونوتراپی سرطان پوست می تواند برای برخی از بیماران مبتلا به سرطان پوست بسیار موثر باشد. مطالعات نشان داده اند که ایمونوتراپی می تواند شانس زنده ماندن بیماران مبتلا به ملانوما را به طور قابل توجهی بهبود بخشد.
بهترین روش درمان سرطان پوست
بهترین روش درمان سرطان پوست به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله نوع سرطان پوست، مرحله سرطان، و وضعیت سلامت عمومی بیمار.
بهترین روش درمان سرطان پوست، روشی است که شانس زنده ماندن بیمار را به حداکثر برساند و عوارض جانبی آن حداقل باشد که معمولا از روش پرتودرمانی استفاده میکنند.
برای کارسینوم سلول بازال و کارسینوم سلول سنگفرشی در مراحل اولیه، جراحی معمولاً بهترین روش درمان است و پزشکان بعد از آن حتما پرتودرمانی هم انجام میدهند. پرتودرمانی می تواند به طور موثر سلول های سرطانی را از بین ببرد و خطر عود سرطان را کاهش دهد.
برای ملانوما، بهترین روش درمان به مرحله سرطان بستگی دارد. برای ملانوما در مراحل اولیه، جراحی معمولاً بهترین روش درمان است. برای ملانوما در مراحل پیشرفته، ممکن است ترکیبی از درمان ها، مانند جراحی، شیمی درمانی، و پرتودرمانی، لازم باشد. از دیگر روش های درمان سرطان می توان به هورمون درمانی و درمان هدفمند سرطان اشاره کرد.
عوارض جانبی درمان سرطان پوست
عوارض جانبی درمان سرطان پوست به این بستگی دارد که پزشک شما کدام نوع از روش های درمانی را بکار برده است. شیمی درمانی سرطان پوست می تواند منجر به تهوع، استفراغ، اسهال و ریزش مو شود و هر کدام نوع از روش های درمانی را با عوارض آن در این مقاله توضیح داده ایم. سایر عوارض جانبی یا عوارض درمان سرطان پوست عبارتند از:
خون ریزی.
درد و تورم.
جای زخم.
آسیب عصبی که منجر به از دست دادن احساس می شود.
عفونت پوست.
رشد مجدد تومور پس از برداشتن.
آیا می توان از سرطان پوست پیشگیری کرد؟
در بیشتر موارد، سرطان پوست قابل پیشگیری است. بهترین راه برای محافظت از خود این است که از نور زیاد خورشید و آفتاب سوختگی خودداری کنید. اشعه ماوراء بنفش خورشید به پوست شما آسیب می رساند و به مرور زمان ممکن است منجر به سرطان پوست شود.
در اینجا چند نکته برای کمک به کاهش خطر ابتلا به سرطان پوست آورده شده است:
- از قرار گرفتن در معرض نور خورشید خودداری کنید.
- از ضد آفتاب استفاده کنید.
- لباس های محافظ بپوشید.
- چکاپ های منظم پوستی را انجام دهید.
راه های جلوگیری و محافظت از سرطان پوست
راه های محافظت از خود در برابر سرطان پوست عبارتند از:
از کرم ضد آفتاب با طیف وسیع با (SPF) 30 یا بالاتر استفاده کنید. کرم های ضد آفتاب با طیف وسیع از هر دو نوع اشعه UV-B و UV-A محافظت می کنند. 30 دقیقه قبل از بیرون رفتن از کرم ضد آفتاب استفاده کنید. هر روز حتی در روزهای ابری و در ماه های زمستان از ضد آفتاب استفاده کنید.
برای محافظت از صورت و گوش از کلاه هایی با لبه های پهن استفاده کنید.
برای محافظت از بازوها و پاهای خود، پیراهن و شلوار آستین بلند بپوشید. برای محافظت بیشتر به دنبال لباس هایی باشید که دارای برچسب فاکتور محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش هستند.
برای محافظت از چشمان خود از عینک آفتابی استفاده کنید. به دنبال عینک هایی باشید که هم اشعه های UV-B و هم UV-A را مسدود می کنند.
از بالم لب با ضد آفتاب استفاده کنید.
از ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر از آفتاب دوری کنید.
از سولاریوم خودداری کنید. اگر می خواهید ظاهری برنزه داشته باشید، از یک محصول برنزه کننده اسپری استفاده کنید.
از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا داروساز خود بپرسید که آیا هر یک از داروهایی که مصرف می کنید پوست شما را نسبت به نور خورشید حساس تر می کند. برخی از داروهایی که پوست شما را به آفتاب حساس تر می کنند عبارتند از آنتی بیوتیک های تتراسایکلین و فلوروکینولون، آنتی بیوتیک های سه حلقه ای، عامل ضد قارچ گریزئوفولوین و داروهای کاهش دهنده کلسترول استاتین.
به طور منظم تمام پوست خود را از نظر هرگونه تغییر در اندازه، شکل یا رنگ رشد پوست یا ایجاد لکه های پوستی جدید بررسی کنید. فراموش نکنید که پوست سر، گوش ها، کف دست ها، کف پاها، بین انگشتان پا، ناحیه تناسلی و بین باسن را بررسی کنید. از آینه استفاده کنید و حتی برای کمک به شناسایی تغییرات پوست در طول زمان، عکس بگیرید. در صورت مشاهده هرگونه تغییر در خال یا سایر نقاط پوست، توسط یک متخصص پوست ویزیت شوید.
چشم انداز افراد مبتلا به سرطان پوست چیست؟
تقریباً تمام سرطان‌های پوست در صورتی قابل درمان هستند که قبل از اینکه فرصت گسترش پیدا کنند، درمان شوند. هر چه سرطان پوست زودتر شناسایی و برداشته شود، شانس شما برای بهبودی کامل بیشتر است. مهم است که با متخصص پوست خود پیگیری کنید تا مطمئن شوید که سرطان عود نمی کند. اگر مشکلی به نظر می رسد، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
بیشتر مرگ و میرهای ناشی از سرطان پوست ناشی از ملانوما است. اگر ملانوم در شما تشخیص داده شد:
اگر قبل از انتشار به غدد لنفاوی شما تشخیص داده شود، میزان بقای پنج ساله 99٪ است.
اگر به غدد لنفاوی مجاور سرایت کرده باشد، میزان بقای پنج ساله 66 درصد است.
میزان بقای پنج ساله اگر به غدد لنفاوی دور و سایر اندام ها گسترش یافته باشد 27 درصد است.
چه زمانی باید به متخصص سرطان پوست مراجعه کنیم؟
به محض اینکه متوجه شدید، یک قرار ملاقات با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا متخصص پوست بگیرید:
هر گونه تغییر در پوست شما یا تغییر در اندازه، شکل یا رنگ خال های موجود یا سایر ضایعات پوستی.
ظهور یک رشد جدید روی پوست شما.
زخمی که خوب نمی شود
لکه هایی روی پوست شما که با بقیه متفاوت است.
هر نقطه ای که تغییر کند، خارش یا خونریزی کند.
ارائه دهنده پوست شما را بررسی می کند، بیوپسی می گیرد (در صورت نیاز)، تشخیص می دهد و درباره درمان صحبت می کند. همچنین، سالانه برای بررسی کامل پوست به متخصص پوست مراجعه کنید.
چه سوالاتی از متخصص پوست درباره سرطان پوست باید بپرسیم؟
سوالاتی که باید از متخصص پوست بپرسید ممکن است شامل موارد زیر باشد:
چه نوع سرطان پوستی دارم؟
سرطان پوست من در چه مرحله ای است؟
به چه آزمایشاتی نیاز خواهم داشت؟
بهترین درمان برای سرطان پوست من چیست؟
عوارض آن درمان چیست؟
عوارض احتمالی این سرطان و درمان آن چیست؟
چه نتیجه ای می توانم انتظار داشته باشم؟
آیا خطر ابتلا به سرطان های پوستی بیشتر در من وجود دارد؟
هر چند وقت یک بار باید برای معاینات بعدی ویزیت شوم؟
سرطان پوست بدخیم
ممکن است تعجب کنید که چگونه سرطان روی سطح پوست شما به یک سرطان تهدید کننده زندگی تبدیل می شود. منطقی به نظر می رسد که فکر کنید فقط می توانید پوست را با سلول های سرطانی خراش دهید یا حتی ضایعه سرطانی پوست را با یک جراحی پوستی جزئی بردارید و این تنها چیزی است که لازم است. اگر سرطان زود تشخیص داده شود، از این تکنیک ها با موفقیت استفاده می شود.
اما اگر سرطان پوست زود تشخیص داده نشود، چیزی که «فقط روی پوست من است» می‌تواند رشد کند و فراتر از ناحیه نزدیک گسترش یابد. سلول های سرطانی می توانند جدا شوند و از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی شما حرکت کنند. آنها می توانند در نواحی دیگر بدن شما مستقر شوند و شروع به رشد کرده و به تومورهای جدید تبدیل شوند. به این انتشار متاستاز می گویند.
نوع سلول سرطانی که سرطان برای اولین بار در آن شروع شد به نام سرطان اولیه نوع سرطان را تعیین می کند. به عنوان مثال، اگر ملانوم بدخیم به ریه های شما متاستاز داده شود، سرطان همچنان ملانوم بدخیم نامیده می شود. به این ترتیب است که آن سرطان پوست سطحی می تواند به سرطان تهدید کننده زندگی تبدیل شود.
آیا همه خال ها سرطانی هستند؟
بیشتر خال ها سرطانی نیستند. برخی از خال ها در بدو تولد وجود دارند. برخی دیگر تا حدود 40 سالگی رشد می کنند. بیشتر بزرگسالان بین 10 تا 40 خال دارند. در موارد نادر، خال می تواند به ملانوم تبدیل شود. اگر بیش از 50 خال دارید، احتمال ابتلا به ملانوم افزایش می یابد.
پوست شما بزرگترین عضو بدن شماست. و به اندازه هر نگرانی دیگر برای سلامتی نیاز به توجه دارد. هر ماه پوست خود را برای هرگونه تغییر در لکه های پوستی یا هر گونه رشد جدید پوست بررسی کنید. برای محافظت از پوست در برابر نور خورشید اقدامات لازم را انجام دهید. و فراموش نکنید که معاینات منظم پوست را با متخصص پوست خود برنامه ریزی کنید.
آیا سرطان پوست درمان قطعی دارد؟
پاسخ کوتاه به این سوال این است که خیر، سرطان پوست درمان قطعی ندارد. با این حال، با تشخیص و درمان زودهنگام، سرطان پوست قابل کنترل است و می توان از گسترش آن به سایر قسمت های بدن جلوگیری کرد.
طول عمر بیماران سرطان پوست
طول عمر بیماران سرطان پوست به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
- نوع سرطان پوست: برخی از انواع سرطان پوست، مانند ملانوما، بسیار تهاجمی هستند و می توانند منجر به مرگ شوند. سایر انواع سرطان پوست، مانند کارسینوم سلول بازال و سنگفرشی، معمولاً پیش آگهی بهتری دارند.
- مرحله سرطان: سرطان در مراحل اولیه معمولاً پیش آگهی بهتری نسبت به سرطان در مراحل پیشرفته دارد.
- میزان پیشرفت سرطان: سرطانی که به سرعت در حال پیشرفت است، معمولاً پیش آگهی بدتری نسبت به سرطانی که به آرامی در حال پیشرفت است، دارد.
- سن بیمار: بیماران مسن تر معمولاً نسبت به بیماران جوان تر در معرض خطر بیشتری برای مرگ ناشی از سرطان پوست هستند.
- وضعیت سلامت عمومی بیمار: بیمارانی که دارای مشکلات سلامتی دیگری هستند، معمولاً نسبت به بیمارانی که دارای سلامت عمومی خوبی هستند، در معرض خطر بیشتری برای مرگ ناشی از سرطان پوست هستند.
در اینجا برخی از آمار مربوط به طول عمر بیماران سرطان پوست آورده شده است:
- میزان بقای ۵ ساله برای ملانوما در مراحل اولیه حدود ۹۸.۴ در صد است.
- میزان بقای ۵ ساله برای ملانوما در مراحل پیشرفته حدود ۲۲.۵ در صد است.
- میزان بقای ۵ ساله برای کارسینوم سلول بازال حدود ۹۹ در صد است.
- میزان بقای ۵ ساله برای کارسینوم سلول سنگفرشی حدود ۹۱ در صد است.
البته، این آمار فقط میانگین ها هستند و طول عمر واقعی هر بیمار می تواند متفاوت باشد.
آیا سرطان پوست کشنده است؟
پاسخ کوتاه به این سوال این است که بله، سرطان پوست می تواند کشنده باشد. با این حال، میزان کشندگی سرطان پوست به نوع سرطان پوست، مرحله سرطان، و عوامل دیگر بستگی دارد.
سرطان پوست در مراحل اولیه معمولاً کشنده نیست. با این حال، سرطان پوست که در مراحل پیشرفته تشخیص داده شود، می تواند کشنده باشد. سرطان پوستی که به استخوان ها، کبد، یا سایر اندام های حیاتی گسترش یافته باشد، معمولاً کشنده است.
