کیست سینه

کیست سینه چیست: آیا توده سرطانی هستند؟

امتیاز دهید

کیست سینه چیست

کیست‌های سینه کیسه‌هایی پر از مایع در بافت پستان هستند که معمولاً غیرسرطانی (خوش‌خیم) محسوب می‌شوند. ممکن است یک یا چند کیست در سینه‌ خود داشته باشید. کیست سینه اغلب شبیه یک انگور یا یک بادکنک پر از آب است، اما گاهی اوقات ممکن است سفت هم به نظر برسد.

علائم و نشانه‌های کیست سینه چیست؟

کیست‌های سینه ممکن است در یک یا هر دو پستان وجود داشته باشند. علائم و نشانه‌های رایج کیست سینه عبارتند از:

دکتر احسان کرباسی، متخصص درمان سرطان.
برای مشاوره و رزرو نوبت همین حالا با شماره 02188627420تماس بگیرید.

  • یک توده صاف، گرد یا بیضی شکل و با لبه‌های مشخص که به راحتی حرکت می‌کند. این ویژگی‌ها معمولاً نشان‌دهنده خوش‌خیم بودن آن است.
  • ترشحات نوک پستان که ممکن است شفاف، زرد، کاهی‌رنگ یا قهوه‌ای تیره باشد.
  • درد یا حساسیت در ناحیه‌ای که توده وجود دارد.
  • افزایش اندازه توده و حساسیت پستان درست قبل از شروع دوره قاعدگی.
  • کاهش اندازه توده و رفع سایر علائم پس از پایان دوره قاعدگی.

داشتن کیست سینه خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش نمی‌دهد، اما ممکن است پیدا کردن توده‌های جدید یا سایر تغییراتی که نیاز به بررسی پزشکی دارند را دشوارتر کند. از آنجایی که سینه‌ها در طول قاعدگی ممکن است توده‌ای و دردناک شوند، مهم است که با وضعیت طبیعی سینه‌های خود در طول سیکل ماهانه آشنا باشید تا هرگونه تغییر غیرعادی را متوجه شوید.

چه زمانی برای کیست سینه به پزشک مراجعه کنیم؟

بافت طبیعی پستان اغلب ممکن است توده‌ای یا گره‌دار باشد. اما اگر توده جدیدی در سینه خود احساس کردید که از بین نمی‌رود، بزرگ‌تر می‌شود یا پس از یک یا دو دوره قاعدگی همچنان باقی می‌ماند، فوراً به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر تغییرات جدیدی در پوست یک یا هر دو پستان خود مشاهده کردید، حتماً با پزشک مشورت کنید.

علت ایجاد کیست سینه چیست؟

هر پستان شامل لوب‌های بافت غددی است که به صورت گلبرگ‌های یک گل چیده شده‌اند. این لوب‌ها به بخش‌های کوچک‌تری به نام لوبول تقسیم می‌شوند که در دوران بارداری و شیردهی، شیر تولید می‌کنند. بافت‌های حمایت‌کننده پستان نیز از بافت چربی و بافت فیبروز (بافت همبند) تشکیل شده است. کیست‌های سینه در نتیجه تجمع مایع در داخل غدد پستان ایجاد می‌شوند.

کیست‌های پستان ممکن است بر اساس اندازه به دو دسته تقسیم شوند:

  • میکروکیست‌ها (Microcysts): این کیست‌ها بسیار کوچک هستند و فقط در آزمایش‌های تصویربرداری مانند ماموگرافی یا سونوگرافی قابل مشاهده‌اند و با لمس قابل تشخیص نیستند.
  • ماکروکیست‌ها (Macrocysts): این کیست‌ها به اندازه کافی بزرگ هستند که با لمس احساس شوند و ممکن است تا حدود ۲.۵ تا ۵ سانتی‌متر قطر داشته باشند.

کارشناسان هنوز علت دقیق ایجاد کیست‌های سینه را نمی‌دانند، اما احتمالاً این کیست‌ها در نتیجه تغییرات هورمونی ناشی از چرخه قاعدگی ماهانه ایجاد می‌شوند.

درمان کیست سینه: آیا همیشه ضروری است؟

کیست‌های سینه معمولاً نیازی به درمان ندارند، مگر اینکه بزرگ، دردناک یا ناراحت‌کننده باشند. در چنین مواردی، تخلیه مایع از کیست می‌تواند علائم را به طرز چشمگیری تسکین دهد. اگرچه کیست‌های پستان در زنان در هر سنی یافت می‌شوند، اما در زنان زیر ۵۰ سال و پیش از یائسگی شایع‌تر هستند. همچنین این کیست‌ها در زنان یائسه‌ای که از درمان جایگزینی هورمونی استفاده می‌کنند نیز به وفور مشاهده می‌شود. برای درمان سرطان کلیک کنید.

کیست سینه و سرطان

آیا کیست سینه می‌تواند سرطانی شود؟

خیر، کیست‌های سینه خودشان سرطانی نیستند و خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش نمی‌دهند. با این حال، وجود آن‌ها ممکن است تشخیص توده‌های جدید سرطانی را کمی دشوارتر کند.

آیا کیست‌های سینه بعد از یائسگی هم ایجاد می‌شوند؟

کیست‌ها در دوران پیش از یائسگی شایع‌ترند، اما در زنان یائسه‌ای که از درمان جایگزینی هورمونی (HRT) استفاده می‌کنند، نیز به طور معمول مشاهده می‌شوند.

چگونه می‌توانم اندازه کیست سینه را کنترل کنم؟

در طول دوره قاعدگی، ممکن است اندازه کیست‌ها افزایش یابد و پس از آن کوچک‌تر شوند. برای پایش تغییرات، می‌توانید به صورت منظم و در یک زمان مشخص از ماه (مثلاً یک هفته پس از پایان قاعدگی) سینه‌های خود را معاینه کنید.

  •  

تشخیص کیست سینه معمولاً با ترکیبی از معاینه فیزیکی، تصویربرداری و در صورت لزوم، نمونه‌برداری انجام می‌شود. کیست‌های ساده که علائمی ایجاد نمی‌کنند، نیازی به درمان ندارند، اما در صورت دردناک بودن یا رشد، گزینه‌های درمانی مؤثری برای آن‌ها وجود دارد.

تشخیص کیست سینه

تشخیص کیست سینه چگونه انجام می‌شود؟

برای تشخیص دقیق کیست سینه، پزشک معمولاً چندین مرحله را دنبال می‌کند:

۱. معاینه فیزیکی پستان

پس از بررسی علائم و سابقه پزشکی شما، پزشک توده را با دست معاینه می‌کند تا هرگونه ناهنجاری دیگری را بررسی کند. از آنجایی که تنها با معاینه فیزیکی نمی‌توان نوع توده را مشخص کرد، به آزمایش‌های تکمیلی نیاز است.

۲. آزمایش‌های تصویربرداری

این آزمایش‌ها برای تعیین ماهیت توده (مایع یا جامد) ضروری هستند:

  • ماموگرافی: کیست‌های بزرگ و خوشه‌هایی از کیست‌های کوچک معمولاً در ماموگرافی دیده می‌شوند. اما تشخیص میکروکیست‌ها ممکن است دشوار یا ناممکن باشد.
  • سونوگرافی پستان: این روش به پزشک کمک می‌کند تا تشخیص دهد که آیا توده پر از مایع است (کیست) یا جامد. ناحیه‌ای که پر از مایع است معمولاً نشان‌دهنده کیست پستان است. توده‌های جامد نیز اغلب خوش‌خیم هستند (مانند فیبروآدنوما)، اما ممکن است گاهی سرطانی باشند.

اگر توده جامد به نظر برسد، پزشک ممکن است بیوپسی را برای ارزیابی بیشتر توصیه کند. اگر توده به راحتی قابل لمس باشد، پزشک ممکن است بدون آزمایش تصویربرداری، مستقیماً آسپیراسیون با سوزن ظریف را برای تخلیه مایع و فروپاشی کیست انجام دهد.

۳. آسپیراسیون با سوزن ظریف (Fine-needle Aspiration)

در این روش، پزشک یک سوزن نازک را وارد توده می‌کند تا مایع آن را خارج کند. اغلب، این کار با استفاده از راهنمایی سونوگرافی انجام می‌شود تا دقت سوزن بالا برود.

  • اگر مایع خارج شود و توده از بین برود: تشخیص کیست پستان فوراً تأیید می‌شود و اگر مایع خونی نباشد و به رنگ کاهی باشد، به آزمایش یا درمان بیشتری نیاز ندارید.
  • اگر مایع خونی باشد یا توده از بین نرود: پزشک ممکن است نمونه‌ای از مایع را برای آزمایش به آزمایشگاه بفرستد و شما را به یک جراح پستان ارجاع دهد.
  • اگر هیچ مایعی خارج نشود: این نشان می‌دهد که توده یا بخشی از آن جامد است. در این حالت، پزشک آزمایش‌های تصویربرداری بیشتری توصیه کرده و ممکن است برای بررسی وجود سلول‌های سرطانی، نمونه‌ای از بافت را جمع‌آوری کند.

گزینه‌های درمان کیست سینه

بسیاری از کیست‌های سینه بدون هیچ درمانی به خودی خود از بین می‌روند. درمان زمانی لازم است که کیست بزرگ، دردناک یا عودکننده باشد.

۱. آسپیراسیون با سوزن ظریف (برای درمان)

این روش علاوه بر تشخیص، می‌تواند به عنوان یک درمان نیز به کار رود. اگر تمام مایع کیست خارج شود، توده از بین رفته و علائم شما بهبود می‌یابد. با این حال، ممکن است برای برخی کیست‌ها نیاز به تخلیه مجدد باشد، زیرا عود کیست‌ها شایع است. اگر کیست پس از دو تا سه دوره قاعدگی همچنان باقی بماند یا بزرگ‌تر شود، برای ارزیابی مجدد به پزشک مراجعه کنید.

۲. استفاده از هورمون

مصرف قرص‌های ضد بارداری خوراکی برای تنظیم دوره‌های قاعدگی ممکن است به کاهش عود کیست‌های سینه کمک کند. اما به دلیل عوارض جانبی احتمالی، این روش معمولاً فقط برای زنانی با علائم شدید توصیه می‌شود. قطع هورمون‌ درمانی پس از یائسگی نیز می‌تواند به پیشگیری از کیست‌های سینه کمک کند.

۳. جراحی

جراحی برای برداشتن کیست سینه تنها در شرایط غیرعادی ضروری است. ممکن است جراحی در شرایطی که کیست به طور مداوم عود می‌کند یا حاوی مایع خونی است، در نظر گرفته شود.

۴. درمان‌های خانگی و سبک زندگی

برای کاهش ناراحتی ناشی از کیست سینه، می‌توانید اقدامات زیر را امتحان کنید:

  • پوشیدن سوتین مناسب: استفاده از سوتین حمایتی که به خوبی اندازه باشد، می‌تواند مقداری از ناراحتی را تسکین دهد.
  • استفاده از کمپرس: کمپرس گرم یا کیسه یخ می‌تواند به کاهش درد کمک کند.
  • کاهش مصرف کافئین: اگرچه مطالعات ارتباط مستقیمی بین کافئین و کیست سینه پیدا نکرده‌اند، برخی زنان پس از حذف کافئین از رژیم غذایی خود، از تسکین علائم خبر می‌دهند.
  • استفاده از داروهای مسکن: در صورت توصیه پزشک، داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن ممکن است به کاهش درد کمک کنند.

نتیجه‌گیری

تشخیص کیست سینه با معاینه دقیق و روش‌های تصویربرداری قابل انجام است. در اغلب موارد، این کیست‌ها خوش‌خیم بوده و به درمان خاصی نیاز ندارند. با این حال، اگر کیست علائم آزاردهنده‌ای ایجاد کند یا مشکوک به نظر برسد، روش‌های درمانی از جمله آسپیراسیون یا جراحی در دسترس هستند. مشورت منظم با پزشک و آگاهی از تغییرات بدن، کلید حفظ سلامت پستان است.

منبع: www.mayoclinic.org/diseases-conditions/breast-cysts/diagnosis-treatment/drc-20370290

سوالات متداول

خیر، کیست‌های سینه خودشان سرطانی نیستند و خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش نمی‌دهند. با این حال، وجود آن‌ها ممکن است تشخیص توده‌های جدید سرطانی را کمی دشوارتر کند.

کیست‌های سینه اغلب خوش‌خیم هستند و معمولاً خطرناک محسوب نمی‌شوند. اما برای اطمینان از ماهیت آن‌ها، حتماً باید توسط پزشک بررسی شوند.

کیست‌های سینه ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی ماهانه، به ویژه در دوران پیش از یائسگی، عود کنند. این یک اتفاق رایج است و جای نگرانی ندارد، اما در صورت عود مکرر، باید با پزشک مشورت کرد.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا