سرطان نازوفارنکس: راهنمای کامل علائم و درمان

کارشناسان علت دقیق سرطان نازوفارنکس را نمی‌دانند، اما عوامل زیر می‌توانند خطر ابتلا به آن را افزایش دهند:

• ویروس اپشتین-بار (EBV): این ویروس که عامل بیماری مونونوکلئوز است، در افراد مبتلا به سرطان نازوفارنکس شایع است.
• مصرف زیاد الکل و دخانیات: سیگار کشیدن سنگین و مصرف مداوم الکل از عوامل خطر هستند.
• رژیم غذایی: مصرف منظم غذاهای نمک‌سود شده مانند ماهی و گوشت، خطر ابتلا را بالا می‌برد.
• قرار گرفتن در معرض گرد و غبار و دود: این عوامل نیز ممکن است در افزایش خطر نقش داشته باشند.
• سابقه خانوادگی: اگر یکی از اعضای خانواده شما به این سرطان مبتلا بوده، احتمال ابتلای شما نیز بیشتر است.
• جنسیت: مردان حدود سه برابر بیشتر از زنان به این نوع سرطان مبتلا می‌شوند.
• نژاد و منطقه جغرافیایی: این سرطان در کشورهای آسیای جنوب شرقی، جنوب چین و شمال آفریقا شایع‌تر است.

برای تشخیص، پزشک ابتدا سابقه خانوادگی و علائم شما را بررسی می‌کند و معاینه کامل فیزیکی انجام می‌دهد. سایر آزمایش‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آزمایش ویروس EBV: برای اندازه‌گیری میزان ویروس در خون.
• بیوپسی: برداشتن نمونه بافت برای بررسی در آزمایشگاه.
• تصویربرداری: سی‌تی اسکن، ام‌آر‌آی و اسکن PET برای تعیین اندازه و گسترش تومور.

پس از تشخیص، پزشکان از نتایج آزمایش‌ها برای تعیین مرحله سرطان استفاده می‌کنند که به برنامه‌ریزی درمان و تخمین پیش‌آگهی کمک می‌کند:

• مرحله ۰: سرطان فقط لایه بالایی سلول‌های نازوفارنکس را درگیر کرده است.
• مرحله ۱: تومور به ساختارهای مجاور مانند پشت گلو یا حفره بینی گسترش یافته است.
• مرحله ۲: سرطان به یک یا چند غده لنفاوی در یک طرف گردن گسترش یافته است.
• مرحله ۳: سرطان به غدد لنفاوی در هر دو طرف گردن گسترش یافته است.
• مرحله ۴: تومور به جمجمه، چشم‌ها، اعصاب جمجمه‌ای، غدد بزاقی یا بخش‌های پایینی گلو گسترش یافته و ممکن است به اندام‌های دور مانند ریه‌ها یا کبد نیز رسیده باشد.