خارش بدن و سرطان | آیا خارش پوست نشانه سرطان است؟

افتراق قطعی خارش ناشی از سرطان از خارش با علل دیگر صرفاً بر اساس خودِ حس خارش بسیار دشوار است، زیرا حس مشابهی (از خفیف تا شدید) می‌تواند ایجاد شود. با این حال، تفاوت‌های کلیدی اغلب در علائم همراه و ویژگی‌های کلی نهفته است:

• علائم پوستی اولیه: خارش ناشی از علل شایع‌تر (مانند خشکی پوست، اگزما، آلرژی، گزش حشرات، عفونت قارچی) معمولاً با تغییرات پوستی قابل مشاهده مانند خشکی، قرمزی، بثورات خاص (راش)، کهیر، پوسته ریزی یا ضایعات مشخص همراه است. در مقابل، خارش مرتبط با برخی سرطان‌ها (به‌ویژه سرطان‌های داخلی مانند لنفوم، لوسمی یا مشکلات کبدی) ممکن است بدون هیچ علامت پوستی اولیه‌ای رخ دهد و پوست کاملاً طبیعی به نظر برسد (اگرچه خاراندن مداوم می‌تواند باعث ایجاد خراشیدگی و تغییرات ثانویه شود). البته خارش ناشی از سرطان پوست یا زردی، علائم پوستی مشخص خود را دارند.
• پاسخ به درمان‌های معمول: خارش ناشی از خشکی پوست معمولاً به مرطوب‌کننده‌ها پاسخ می‌دهد و خارش آلرژیک اغلب با آنتی‌هیستامین‌ها بهبود می‌یابد. خارش مرتبط با سرطان ممکن است به این درمان‌های ساده پاسخ ندهد یا پاسخ ضعیفی بدهد و اغلب تا زمان درمان نشدن سرطان زمینه‌ای، ادامه می‌یابد.
• علائم همراه سیستمیک: این مهم‌ترین وجه تمایز است. خارش ناشی از سرطان (به خصوص انواع داخلی یا خونی) احتمال بیشتری دارد که با علائم سیستمیک دیگری همراه باشد که در علل خوش‌خیم معمولاً دیده نمی‌شوند؛ این علائم شامل کاهش وزن بی‌دلیل، تب‌های مکرر، تعریق شدید شبانه، خستگی مفرط و پایدار، زردی پوست یا چشم‌ها، یا بزرگی غدد لنفاوی است.
• شدت و پایداری: اگرچه قطعی نیست، اما خارش ناشی از سرطان گاهی می‌تواند شدیدتر، منتشرتر و پایدارتر از خارش‌های ناشی از علل معمول باشد و خواب و کیفیت زندگی را بیشتر مختل کند.

بنابراین، توجه به تصویر بالینی کامل، وجود یا عدم وجود تغییرات پوستی اولیه، پاسخ به درمان‌های ساده و به‌ویژه حضور علائم سیستمیک همراه، به افتراق علت خارش کمک شایانی می‌کند و لزوم بررسی‌های پزشکی بیشتر را مشخص می‌سازد.