بررسی اجمالی
درمان‌های سرطان استخوان می‌توانند در طول زمان مشکلاتی را در قلب، ریه‌ها، مغز، شنوایی، استخوان‌ها یا باروری ایجاد کنند. مهم است که معاینات منظم با پزشک خود داشته باشید تا این عوارض را مشاهده کنید و مطمئن شوید که سرطان استخوان عود نمی کند.
بهبودی شما از سرطان استخوان به نوع و مرحله آن بستگی دارد. به طور کلی، بیش از 78 درصد از افرادی که آن را دارند حداقل 5 سال پس از تشخیص زنده می مانند.
سرطان استخوان چیست؟
سرطان استخوان زمانی است که سلول‌های غیرمعمول بدون کنترل در استخوان شما رشد می‌کنند. بافت طبیعی استخوان را از بین می برد. ممکن است در استخوان شما شروع شود یا از سایر قسمت های بدن شما گسترش یابد (به نام متاستاز).
سرطان استخوان یک نوع سرطان است که از سلول‌های استخوانی شکل می‌گیرد. در این نوع سرطان، سلول‌های سرطانی به صورت ناقص و ناهنجار در استخوان‌ها ظاهر می‌شوند و می‌توانند به دیگر مناطق بدن منتقل شوند.
سرطان استخوان نادر است. بیشتر تومورهای استخوانی خوش خیم هستند، به این معنی که سرطان نیستند و به سایر نواحی بدن شما سرایت نمی کنند. اما همچنان ممکن است استخوان های شما را ضعیف کرده و منجر به شکستگی استخوان یا مشکلات دیگر شوند.
بیشتر بدانید:
عکس سرطان استخوان
انواع سرطان استخوان
چند نوع رایج تومورهای خوش خیم استخوان وجود دارد:
استئوکندروما شایع ترین است. اغلب در افراد زیر 20 سال اتفاق می افتد.
سارکوم یوینگ معمولا در پای شماست. در موارد نادر، اینها می توانند سرطانی نیز باشند.
استئومای استوئیدی اغلب در استخوان های دراز، معمولاً در اوایل دهه 20 زندگی شما اتفاق می افتد.
استئوبلاستوم یک تومور نادر است که در ستون فقرات و استخوان‌های بلند، بیشتر در بزرگسالان جوان رشد می‌کند.
انکندروما معمولا در استخوان های دست و پا ظاهر می شود. اغلب علائمی ندارد. این شایع ترین نوع تومور دست است.
سرطان اولیه استخوان
سرطان اولیه استخوان یا سارکوم استخوان یک تومور سرطانی است که از استخوان شما شروع می شود. کارشناسان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث آن می شود، اما ژن های شما ممکن است نقشی داشته باشند. برخی از رایج ترین انواع سرطان اولیه استخوان عبارتند از:
استئوسارکوم اغلب در اطراف زانو و بازو ایجاد می شود. نوجوانان و بزرگسالان جوان بیشتر به آن مبتلا می شوند، اما شکل دیگری در بزرگسالان مبتلا به بیماری استخوان پا رایج است.
سارکوم یوینگ معمولاً در افراد بین 5 تا 20 سال اتفاق می‌افتد. دنده‌ها، لگن، ساق پا و بازو شایع‌ترین محل‌ها هستند. همچنین می تواند از بافت نرم اطراف استخوان شما شروع شود.
کندروسارکوم اغلب در افراد بین 40 تا 70 سال رخ می دهد. لگن، ساق پا، بازو و شانه محل های شایع این سرطان هستند که در سلول های غضروفی شروع می شود.
اگرچه در استخوان‌های شما اتفاق می‌افتد، اما مولتیپل میلوما سرطان اولیه استخوان نیست. این سرطان مغز شما، بافت نرم داخل استخوان ها است.
سرطان استخوان ثانویه
سرطان در استخوان‌های شما معمولاً در جای دیگری از بدن شما شروع میشود. برای مثال، اگر سرطان ریه به استخوان‌های شما سرایت کرده باشد، این سرطان ثانویه استخوان است. هر سرطانی که از قسمتی از بدن شما به قسمت دیگر منتقل شود، سرطان متاستاتیک نامیده می شود.
سرطان هایی که معمولاً به استخوان سرایت می کنند عبارتند از:
سرطان پستان
سرطان پروستات
سرطان ریه
عوامل خطر سرطان استخوان
مواردی که ممکن است شما را بیشتر در معرض ابتلا به سرطان استخوان قرار دهد عبارتند از:
درمان سرطان تومورهای استخوانی بیشتر در افرادی که پرتو، پیوند سلول‌های بنیادی یا داروهای شیمی‌درمانی خاصی برای سرطان‌های دیگر داشته‌اند، اتفاق می‌افتد.
شرایط ارثی بیماری هایی که از طریق ژن های شما منتقل می شوند، مانند سندرم Li-Fraumeni و سرطان چشمی به نام رتینوبلاستوما، می توانند احتمال ابتلا به سرطان استخوان را افزایش دهند.
بیماری استخوان پاژه این وضعیت استخوانی خوش خیم ممکن است شانس شما را نیز افزایش دهد.
علائم سرطان استخوان چیست؟
ممکن است علائم تومور استخوان را متوجه نشوید، چه سرطان باشد و چه نباشد. پزشک شما ممکن است زمانی که به عکس اشعه ایکس از مشکل دیگری مانند پیچ خوردگی نگاه می کند، متوجه شود. سایر علائم مرتبط با تومورهای استخوانی عبارتند از:
تب ها
عرق شبانه
تورم در اطراف یک استخوان
لنگیدن
خستگی
کاهش وزن
علل سرطان استخوان چیست؟
علل سرطان استخوان متنوع هستند و ممکن است توسط چندین عامل مختلف تحت تأثیر قرار بگیرند. برخی از عوامل ممکن شامل موارد زیر هستند:
سن : ریسک ابتلا به سرطان استخوان با افزایش سن افزایش می‌یابد. اغلب موارد سرطان استخوان در افراد بالغ و مسن‌تر رخ می‌دهند.
تاریخچه خانوادگی : اگر در خانواده شما تاریخچه ابتلا به سرطان استخوان وجود داشته باشد، ریسک شما برای این نوع سرطان افزایش می‌یابد.
اختلالات ژنتیکی : برخی از افراد ممکن است ژن‌های خاصی را به ارث ببرند که احتمال ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهند.
اشعه ایکس و اشعه گاما : تماس مکرر با اشعه ایکس یا اشعه گاما (مثلاً در تشخیص و درمان بیماری‌های دیگر) می‌تواند ریسک ابتلا به سرطان استخوان را افزایش دهد.
عوامل محیطی : برخی عوامل محیطی نیز ممکن است نقشی در ایجاد سرطان استخوان داشته باشند، مانند تعداد بیشتری در تماس با مواد شیمیایی مضر یا واحدهای صنعتی.
سابقه شیمی درمانی : درمان با شیمی در برخی از حالات ممکن است تأثیر منفی بر روی سلول‌های استخوانی داشته باشد و ریسک ابتلا به سرطان استخوان را افزایش دهد.
بیماری‌های مزمن : برخی از بیماری‌های مزمن مانند افتراق استخوان (استئوپوروز) نیز می‌توانند به عنوان عوامل موثر در افزایش ریسک سرطان استخوان محسوب شوند.
برای جلوگیری از سرطان استخوان، مهم است که سبک زندگی سالم داشته باشید، به موارد محیطی مضر دقت کنید، و در صورت وجود علائم مشکوک یا عوامل خطر، به پزشک مراجعه کرده و با برنامه‌های اسکرینینگ مناسب آشنا شوید.
چه چیزی باعث سرطان استخوان میشود؟
سرطان استخوان به عنوان یک موضوع پیچیده و متنوع مطرح میشود و بسیاری از عوامل مختلف ممکن است در ایجاد آن نقش داشته باشند. برخی از عوامل ممکن شامل موارد زیر هستند:
تغییرات ژنتیکی : تغییرات در ژن‌ها ممکن است باعث ناهنجاری در سلول‌های استخوان شده و فرآیندی که تنظیم رشد و مرگ سلول‌ها را کنترل می‌کنند را تحت تأثیر قرار دهند.
عوامل ویروسی : برخی از ویروس‌ها نیز ممکن است باعث ایجاد تغییرات ژنتیکی در سلول‌ها شوند و سبب ایجاد سرطان استخوان گردند.
اشعه مضر : تماس مکرر با اشعه یونیزه که ممکن است از منابع مختلفی مثل اشعه X یا اشعه گاما بیاید، ریسک ابتلا به سرطان استخوان را افزایش میدهد.
تأثیرات محیطی : عوامل محیطی مانند مواد شیمیایی مضر، آلاینده‌ها، یا سایر ترکیبات شیمیایی ممکن است به عنوان عوامل خطرناک در ایجاد سرطان استخوان تأثیر داشته باشند.
سابقه خانوادگی : اگر در خانواده شما تاریخچه ابتلا به سرطان استخوان وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به این نوع سرطان افزایش می‌یابد.
استئوپوروز (افتراق استخوان) : افتراق استخوان ممکن است به عنوان یک فاکتور خطر در ایجاد سرطان استخوان مطرح شود.
استفاده از داروها : مصرف برخی از داروها مثل داروهای هورمونی یا داروهای کمکی درمان سرطان ممکن است باعث افزایش ریسک سرطان استخوان شود.
برای جلوگیری از سرطان استخوان، حفظ سبک زندگی سالم، اجتناب از موارد مضر محیطی، و مراقبت از سلامت استخوان‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. همچنین، در صورت وجود علائم مشکوک یا عوامل خطر، مشاوره با پزشک ممکن است مفید باشد.
غربالگری سرطان استخوان
غربالگری سرطان استخوان به مجموعه‌ای از روش‌ها و تست‌های پزشکی اطلاق میشود که به منظور تشخیص زودرس سرطان استخوان و یا تشخیص شاخص‌های مبتنی بر ریسک این نوع سرطان انجام میشود. این فرایند به منظور شناسایی مسائل و تغییرات در استخوان‌ها که ممکن است نشان‌دهنده وجود سرطان باشند، انجام میشود. روش‌های مختلفی برای غربالگری سرطان استخوان وجود دارد که ممکن است عبارت باشند از:
آزمایش خون : اندازه‌گیری مقادیر خاصی از مارکرهای موجود در خون که ممکن است به نشانه وجود سرطان استخوان باشند.
آزمایش استخوان : تصاویر رادیولوژیک از استخوان‌ها، مانند اسکن استخوان یا انگیوگرافی استخوان، برای شناسایی تغییرات غیرطبیعی یا تومورها.
دیگر روش‌های تصویربرداری : استفاده از تکنولوژی‌های تصویربرداری پیشرفته مانند MRI یا PET-CT جهت بهبود دقت در تشخیص.
استفاده از بیومارکرها : تست‌هایی که بر اساس وجود مواد خاص در خون یا ادرار، میزان ریسک سرطان استخوان را تخمین می‌زنند.
غربالگری سرطان استخوان به خصوص در افرادی که علائم مشخصی ندارند، اما دارای عوامل خطر این نوع سرطان هستند یا نیاز به پیگیری دارند، اهمیت زیادی دارد. انجام این تست‌ها به دستور پزشک و بر اساس شرایط هر فرد ممکن است.
تشخیص سرطان استخوان
پزشک در مورد علائم و سابقه پزشکی شما می پرسد و یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. آنها تصاویر استخوان های شما را از طریق آزمایش های تصویربرداری مانند:
اشعه ایکس اینها تومورها و بزرگی آنها را نشان می دهند.
سی تی اسکن یک کامپیوتر از اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر دقیق تر استفاده می کند.
اسکن های ام آر آی اینها از آهنربای قوی برای نشان دادن درون بدن شما استفاده می کنند.
اسکن PET یک تکنسین گلوکز رادیواکتیو (قند) را به رگ شما تزریق می کند. سپس یک اسکنر سلول های سرطانی را شناسایی می کند که گلوکز بیشتری نسبت به سلول های معمولی مصرف می کنند.
اسکن استخوان یک تکنسین ماده رادیواکتیو متفاوتی را به رگ شما تزریق می کند. در استخوان های شما جمع می شود، جایی که اسکنر می تواند آن را ببیند.
پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش‌های خونی را برای یافتن دو آنزیم که می‌توانند نشانه‌های سرطان خون باشند، انجام دهد.
روشی به نام بیوپسی می تواند تشخیص را تایید کند. پزشک نمونه ای از تومور را با سوزن یا از طریق بریدگی در پوست شما می گیرد. یک تکنسین آموزش دیده به بافت یا سلول ها زیر میکروسکوپ نگاه می کند. آنها می توانند تشخیص دهند که آیا تومور شما خوش خیم یا سرطان اولیه یا ثانویه است. آنها همچنین می توانند از سرعت رشد آن با خبر شوند.
روش های تشخیص سرطان استخوان
تشخیص سرطان استخوان از طریق انجام مجموعه‌ای از تست‌ها و فرآیندهای پزشکی انجام میشود. در زیر، روش‌های تشخیص سرطان استخوان ذکر شده‌اند:
اسکن استخوان (Bone Scan) : این تست از جرم‌سنجی با استفاده از ماده رادیواکتیو برای شناسایی مناطقی که جریان خون بیشتری دارند، به خصوص در نواحیی که احتمال وجود تغییرات ناشی از سرطان استخوان وجود دارد.
MRI (Magnetic Resonance Imaging) : تصاویر ایجاد شده توسط MRI به بررسی بافت‌ها و استخوان‌ها در ناحیه‌های خاص تنها اختصاص ندارد. این روش ممکن است در تشخیص سرطان استخوان نیز مورد استفاده قرار گیرد.
CT Scan (Computed Tomography) : اسکن CT نیز یکی از روش‌های تصویربرداری است که با استفاده از اشعه ایکس، تصاویر دقیقی از استخوان‌ها ایجاد می‌کند. این تصاویر به پزشک کمک می‌کنند تا تغییرات ناشی از سرطان را تشخیص دهند.
PET-CT (Positron Emission Tomography – Computed Tomography) : این روش تصویربرداری از ترکیب اطلاعات PET و CT استفاده می‌کند تا ناحیه‌های با جریان خون بیشتر (ممکن است به دلیل وجود تومورها) را شناسایی کرده و تصاویر دقیقتری از استخوان‌ها ارائه دهد.
آزمایش خون : مقادیر خاصی از مارکرهای خون ممکن است در آزمایش‌های خون برای تشخیص سرطان استخوان بررسی شوند.
آزمایش استخوان (Bone Biopsy) : در برخی موارد، انجام آزمایش استخوان ممکن است لازم باشد تا نمونه‌های بافتی از استخوان جهت تحلیل تحت میکروسکوپ گرفته شود.
هر یک از این روش‌ها بسته به شرایط و نیازهای بیمار مورد استفاده قرار می‌گیرند و توسط پزشک معالج تعیین می‌شوند.
مراحل سرطان استخوان
مراحل سرطان استخوان معمولاً با استفاده از سیستم گریدینگ TNM (Tumor, Node, Metastasis) ارزیابی میشود. این سیستم به عنوان یک سیستم استاندارد جهت توصیف گسترش سرطان در بدن بیمار استفاده میشود. مراحل TNM به شرح زیر هستند:
تومور (Tumor) :
TX: تومور در نمونه‌های مشاهده شده قابل اندازه‌گیری یا ارزیابی نیست.
T0: هیچ نشانه‌ای از تومور مشاهده نمی‌شود.
T1, T2, T3, T4: اندازه و یا گسترش تومور با افزایش اعداد افزایش می‌یابد.
گره لنفا (Node) :
NX: گره لنفاهای اطراف تومور قابل ارزیابی نیستند.
N0: هیچ گره لنفاهایی تحت تاثیر تومور نیستند.
N1, N2, N3: تعداد و مکان گره لنفاها نشانگر اندازه و یا گسترش افزایش می‌یابد.
پراکندگی (Metastasis) :
MX: پراکندگی (سرایت) تومور به دور از ناحیه اصلی قابل ارزیابی نیست.
M0: هیچ نشانه‌ای از پراکندگی تومور به دور از ناحیه اصلی وجود ندارد.
M1: وجود پراکندگی تومور به دور از ناحیه اصلی را نشان میدهد.
با توجه به این اطلاعات TNM، پزشک معالج می‌تواند مرحله سرطان را مشخص کند. به عنوان مثال، مراحل ابتدایی معمولاً با T1N0M0 شروع می‌شوند، و با افزایش اندازه یا پراکندگی تومور به مراحل بالاتر منتقل می‌شوند، مانند T2N1M0 یا حتی مراحل بیشتر. این مراحل به پزشک کمک می‌کنند تا تصمیمات درمانی مناسب را اتخاذ کند.
بهترین روش درمان سرطان استخوان
اگر یک تومور خوش خیم دارید، پزشک شما آن را با دارو درمان می کند یا ممکن است فقط به بررسی تغییرات آن بپردازد. آنها ممکن است تومورهای خوش خیم را که احتمال گسترش یا تبدیل شدن به سرطان دارند را خارج کنند. در برخی موارد، تومورها حتی پس از درمان عود می کنند.
تومورهای سرطانی نیاز به درمان و مراقبت قوی تری از سوی تعدادی متخصص دارند. درمان شما به چندین چیز بستگی دارد، از جمله میزان گسترش آن، که متخصصان برای تعیین مرحله آن از آن استفاده می کنند. سلول های سرطانی که فقط در تومور استخوان و ناحیه اطراف آن قرار دارند در مرحله “محلی” قرار دارند. مواردی که به یا از سایر نواحی بدن شما سرایت می کنند جدی تر و درمان آنها سخت تر است.
درمان های رایج برای سرطان استخوان عبارتند از:
جراحی سرطان استخوان :
پزشک شما بخشی از استخوان مبتلا به سرطان را برمی دارد، اما نه ماهیچه ها، تاندون ها یا سایر بافت های مجاور را برمیدارد به جای آنها یک ایمپلنت فلزی را در استخوان قرار میدهد. برداشتن تکه بزرگ از بدن وقتی که تومور بزرگ باشد یا به اعصاب و عروق خونی شما برسد، پزشک ممکن است اندام را بردارد. ممکن است بعد از آن یک اندام مصنوعی قرار دهد.
پرتو درمانی سرطان استخوان :
این کار سلول های سرطانی را می کشد و تومورها را با اشعه ایکس قوی کوچک می کند. پزشکان اغلب از آن همراه با جراحی استفاده می کنند.
شیمی درمانی سرطان استخوان :
شیمی درمانی سلول های تومور را با داروهای سرطان از بین می برد. پزشک ممکن است قبل از جراحی، بعد از جراحی یا برای سرطان متاستاتیک از آن استفاده کند.
درمان هدفمند سرطان استخوان :
تارگت تراپی دارویی تغییرات ژنتیکی، پروتئینی یا سایر تغییرات درون یا اطراف سلول های سرطانی را هدف قرار می دهد. از دیگر روش های درمان سرطان ی توان به هورمون تراپی و ایمونوتراپی اشاره کرد.
عوارض جانبی درمان سرطان استخوان
درمان سرطان استخوان ممکن است با عوارض جانبی همراه باشد که بستگی به نوع درمان، مراحل بیماری و ویژگی‌های فرد دارد. برخی از عوارض جانبی رایج درمان سرطان استخوان عبارتند از:
آسیب به خون : درمان‌های شیمی درمانی ممکن است تأثیرات منفی بر سلول‌های خونی داشته باشند، که می‌تواند منجر به کاهش تعداد سلول‌های خونی مانند سفید، قرمز و پلاکت‌ها شود. این ممکن است باعث ضعف، خستگی، و حتی خطر عفونت یا خونریزی شود.
نقرس : برخی از درمان‌ها ممکن است باعث افزایش سطح اسید اوریک در خون شده و به نقرس (یک نوع التهاب مفاصل) منجر شوند.
تاثیرات بر استخوان‌ها : درمان‌هایی مانند پرتودرمانی یا درمان‌های هدفمند ممکن است بر استخوان‌ها تأثیر بگذارند و موجب ضعف یا درد در استخوان‌ها شوند.
اختلالات گوارشی : درمان‌های شیمی درمانی ممکن است سبب عوارض گوارشی مانند تهوع، استفراغ، دل درد، و اسهال شوند.
آسیب به مغز و اعصاب : برخی از درمان‌ها می‌توانند به سیستم عصبی آسیب برسانند و عوارضی مانند خستگی، اختلال حافظه، یا تغییر در تعادل موجب شوند.
آسیب به کلیه : برخی از داروهای شیمی درمانی ممکن است تأثیرات آسیب‌زا بر کلیه داشته باشند.
عدم تعادل هورمونی : برخی از درمان‌ها می‌توانند به تغییرات در تعادل هورمون‌ها منجر شوند، که ممکن است عوارض جانبی متنوعی از جمله خستگی، تغییرات در وزن، یا تاثیرات بر روی روحیه را ایجاد کنند.
هر فردی ممکن است به نحوه‌ای متفاوت به درمان و عوارض جانبی واکنش نشان دهد. برای کاهش عوارض جانبی و مدیریت بهتر، تعامل مستمر با تیم درمانی، اطلاعات کافی و حمایت متخصصان حیاتی است.
برای اطلاع از بهترین روش درمان تومور مغزی کلیک کنید.
رژیم غذایی برای سرطان استخوان
رژیم غذایی مطمئن و سالم می‌تواند در مدیریت و پشتیبانی از بیماران مبتلا به سرطان استخوان نقش مهمی داشته باشد. در اینجا چند نکته در مورد رژیم غذایی برای سرطان استخوان آورده شده است:
مصرف کلسیم و ویتامین D : مصرف کلسیم و ویتامین D برای حفظ سلامت استخوان مهم است. مواد غذایی مانند شیر و فرآورده‌های لبنی، سبزیجات سبز تیره، ماهیان چرب (که حاوی ویتامین D هستند) باید به صورت منظم در رژیم غذایی قرار گیرند.
غنی شدن با پروتئین : مصرف مقدار کافی پروتئین برای ساخت و ترمیم بافت‌های استخوانی مهم است. منابع پروتئین می‌توانند شامل گوشت، ماهی، مرغ، حبوبات، میوه‌های خشک و محصولات لبنی باشند.
مصرف مواد آنتی‌اکسیدان : میوه‌ها و سبزیجات غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها که می‌توانند در مقابله با استرس اکسیداتی و حفظ سلامت استخوان‌ها مؤثر باشند.
کنترل وزن : حفظ وزن سالم می‌تواند به جلوگیری از ایجاد فشار اضافی بر روی استخوان‌ها و کاهش خطر ابتلا به شکستگی‌های استخوانی کمک کند.
محدودیت مصرف مواد غذایی پرفسفات : مصرف بیش از حد مواد غذایی حاوی پرفسفات ممکن است به استفاده از کلسیم در استخوان‌ها زیان برساند. بنابراین، محدود کردن مصرف آن مهم است.
مصرف مکمل‌های ویتامین و مواد معدنی : در موارد لزوم، مصرف مکمل‌های ویتامین D، کلسیم، و دیگر مواد معدنی به توصیه پزشک متخصص است.
توصیه مهم است که هر بیمار به همراه پزشک و تیم درمانی خود درباره رژیم غذایی خاص خود مشاوره کند. انتخاب رژیم غذایی باید با توجه به نیازهای افراد و نحوه پاسخ به درمان سرطان صورت گیرد.
طول عمر بیماران سرطان استخوان
طول عمر بیماران سرطان استخوان به طور کلی بسیار متغیر است و بستگی به موارد مختلفی از جمله نوع سرطان، مرحله تشخیص، درمان‌های انجام شده، و وضعیت سلامت فرد دارد. به طور متوسط، بیماران سرطان استخوان با درمان‌های پیشرفته و مدیریت موثر، می‌توانند زندگی طولانی‌تری داشته باشند.
درمان‌های مختلف ممکن است شامل جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی، درمان‌های هدفمند مولکولی، و درمان‌های ایمنی باشند. این ترکیبات مختلف می‌توانند به کنترل رشد سرطان، کاهش علائم، و افزایش طول عمر کمک کنند.
به هر حال، هر بیمار و شرایطی منحصر به فرد دارد، و بهتر است افراد با پزشکان و تیم درمانی خود مشاوره کنند تا برنامه درمانی مناسب بر اساس وضعیت خود انتخاب شود. همچنین، پیگیری منظم پزشکی و رعایت نکات بهداشتی و سبک زندگی سالم نیز می‌تواند در افزایش طول عمر و کیفیت زندگی بیماران مؤثر باشد.
طول عمر بیماران سرطانی بخوانید
متخصص درمان سرطان استخوان
متخصصان درمان سرطان استخوان افرادی هستند که تخصص خود را در زمینه تشخیص و درمان سرطان‌های استخوان گرفته اند.
پزشکان انکولوژیست استخوان (Medical Oncologists) : این پزشکان در تشخیص و درمان سرطان با استفاده از درمان‌های شیمی درمانی و هدفمند مولکولی تخصص دارند.
پزشکان پرتودرمانی (Radiation Oncologists) : این پزشکان بر روی استفاده از پرتودرمانی در درمان سرطان متمرکز هستند و به برنامه‌ریزی و اجرای درمان‌های پرتودرمانی می‌پردازند.
پزشکان جراحی استخوان (Orthopedic Surgeons) : این جراحان در انجام جراحی‌های مرتبط با استخوان، از جمله جراحی‌های برداشتن توده‌های سرطانی از استخوان تخصص دارند.
پزشکان روماتولوژی (Rheumatologists) : این تخصص به تشخیص و درمان بیماری‌های مرتبط با استخوان، مفاصل، و بافت‌های همراه می‌پردازد.
هر بیمار بسته به نوع سرطان استخوان و مرحله بیماری ممکن است به تعداد مختلفی از این تخصص‌ها نیاز داشته باشد. همچنین، همکاری تیم درمانی متخصص باعث بهبود بهتر و کامل‌تر بیمار میشود.
چه سوالاتی باید درباره سرطان استخوان از متخصص بپرسیم؟
زمان ملاقات با متخصص درمان سرطان استخوان، می‌توانید سوالات زیر را مطرح کنید:
سرطان من چه نوعی است؟
آیا سرطان من به سایر اعضای بدن گسترش یافته است؟
چه مرحله‌ای از سرطان استخوان من است؟
چه پیش‌بینی‌هایی برای درمان و پیشرفت بیماری وجود دارد؟
چه گزینه‌های درمانی برای سرطان استخوان من وجود دارد؟
آیا درمان‌های شیمی درمانی، پرتودرمانی، یا جراحی برای من مناسب است؟
چه آثار جانبی احتمالی دارند؟
چگونه می‌توانم با آثار جانبی مقابله کنم؟
چگونه باید روزمره خود را با درمان تطبیق دهم؟
آیا نیاز به تغییرات در روزمره و سبک زندگی دارم؟
چگونه می‌توانم از عود بیماری جلوگیری کنم؟
آیا به منابع پشتیبانی روحی و اجتماعی معرفی می‌شوم؟
چگونه می‌توانم با تحمل فیزیکی و روحی برخورد کنم؟
چگونه تیم درمانی شامل پزشک، پرستار، و متخصصان دیگر درمانی مرا بررسی و پیگیری می‌کنند؟
چه فرصت‌های پیگیری دارم؟
آیا مشارکت در تحقیقات یا آزمایش‌های بالینی برای من مناسب است؟
آیا درمان‌های جدیدی در حال توسعه هستند که برای من مفید باشند؟
چه اطلاعات تماس برای شما در شرایط اضطراری می‌باشد؟
سرطان استخوان نی نی سایت
سرطان استخوان در نی نی سایت موضوعی است که در مورد آن اطلاعات زیادی وجود دارد. در اینجا خلاصه ای از آنچه پیدا کردم آورده شده است:
انواع سرطان استخوان:
استئوسارکوم: این شایع ترین نوع سرطان استخوان در کودکان و نوجوانان است. در استخوان های بلند مانند ران و بازو شروع می شود.
سارکوم یوئینگ: این نوع سرطان استخوان در کودکان و نوجوانان نیز شایع است. در استخوان های لگن و ستون فقرات شروع می شود.
کندروسارکوم: این نوع سرطان استخوان در بزرگسالان شایع تر است. در غضروف استخوان شروع می شود.
فیبروسارکوم: این نوع سرطان استخوان در هر سنی می تواند رخ دهد. در بافت فیبری استخوان شروع می شود.
برای اطلاع از هر کدام از سرطان های زیر کلیک کنید در هر مطلب بصورت کامل در مورد هر سرطان توضیح داده شده است. از علائم تا پیشگیری و درمان و مطالب جامع از 10 ها مقاله انگلیسی گرده آوری شده است.